De eigenschappen van weerkaatsing en absorptie worden gemeten aan de hand van de mate van geluidsabsorptie in een ruimte. Elk element in een ruimte heeft een geluidsabsorptiefactor die de akoestiek van de ruimte beïnvloedt. De geluidsabsorptie wordt gemeten door berekening van de nagalmtijd in het frequentiegebied van 100 tot 5000 Hz, overeenkomstig EN ISO 354.

Bij de test worden de resultaten vergeleken tussen een lege nagalmkamer en een kamer met het testproduct. De geluidsabsorptie in een ruimte wordt bepaald door de maten van nagalmen in een ruimte. Spraakverstaanbaarheid hangt af van de nagalmtijd van de kamer.

De NRC (Noise Reduction Coefficient of nagalmreductiecoëfficient) is een enkele waarde, gebaseerd op het rekenkundig gemiddelde van de vier geluidsabsorberende waarden bij 250, 500, 1000, 2000 en 4000 Hz en vervolgens afgerond op de dichtstbijzijnde 0,05 (ASTM C 423-90 A).

De gemeten geluidsabsorptiecoëfficiënt αw wordt bepaald volgens BS EN ISO 11654. De individuele geluidsabsorptiecoëfficiënten (αs) - gemeten in overeenstemming met BS EN ISO 354 - worden omgerekend naar de praktische geluidsabsorptiecoëfficiënt αp voor de octaafbanden 250, 500, 1000, 2000 en 4000 Hz

Een standaardreferentiecurve wordt tegen deze αp-curve aangepast totdat de twee grafieken zo dicht mogelijk bij elkaar liggen. De gewogen geluidsabsorptiecoëfficiënt αw is dan de ééngetalswaarde die bij 500 Hz wordt verkregen. De vormindicatoren L, M en H worden op de gewogen geluidsabsorptiecoëfficiënten toegepast wanneer de gemeten coëfficiënt bij één of meer frequenties ten minste 0,25 hoger ligt dan de referentiecurve.

• L - Overmaat aan absorptie bij 250 Hz
• M - Overmaat aan absorptie bij 500 tot 1000 Hz
• H - Overmaat aan absorptie bij 2000 tot 4000 Hz